بررسی مقایسه ای جرأت ورزی و اضطراب در دانش آموزان با اختلال یادگیری مدارس ابتدایی تهران با همتایان عادی

مقدمه و اهداف:با توجه به شیوع اختلال یادگیری و در نظر گرفتن عوامل تاثیرگذار بر پیشرفت تحصیلی و اعتماد به نفس دانش­آموزان دبستانی، در این تحقیق به بررسی مقایسه­ای اضطراب و جرأت­ورزی در دانش­آموزان با اختلال یادگیری 8 تا 12 ساله شهر تهران در سال تحصیلی 94-1393 با همتایان عادی آنان پرداخته شد. مواد و روش­ها:تحقیق به روش مشاهده­ای توصیفی از نوع مقطعی مقایسه­ای انجام شد.گروه اول شامل دانش­آموزان با اختلال یادگیری 8 تا 12 ساله مراکز اختلال یادگیری تهران بود و گروه دوم شامل دانش­آموزان عادی 8 تا 12 ساله شهر تهران بود که با گروه اول از لحاظ سن و جنسیت همتاسازی شده بودند. به هریک از دانش­آموزان دو فرم داده شد. فرم اول، مقیاس جرأت­ورزی گمبریل و ریچی و فرم دوم، مقیاس اضطراب اسپنس نسخه کودکان بود. فرم سوم نیز، مقیاس اضطراب اسپنس نسخه والدین بود که به وسیله ی یکی از والدین دانش­آموز تکمیل شد. یافته­ها:این تحقیق بر روی 80 کودک شامل40 دانش­آموز با اختلال یادگیری و 40 دانش­آموز عادی انجام شد. میانگین نمره جرأت­ورزی دانش­آموزان با اختلال یادگیری 92/51 و میانگین آن در همتایان عادی 87/94 بدست آمد و اختلاف بین این دو گروه کودک عادی و اختلال یادگیری معنی دار بود(001/0pv<). میانگین نمره اضطراب در مقیاس اسپنس نسخه کودکان و والدین به ترتیب در گروه دانش آموزان با اختلال یادگیری 60/46 و 57/36 و در گروه دانش آموزان عادی 67/18و 12/17 بوده است و اختلاف بین این دو گروه از نظرآماری معنی دار بود (0001/0pv<). بین جرأت­ورزی و اضطراب دانش­آموزان رابطه معکوسی وجود داشت (514/0=r2 و 0001/0pv<). نتیجه­گیری:نتایج این تحقیق نشان داد که کودکان عادی در مقایسه با کودکان با اختلال یادگیری، جرأت­ورزی بیشتری داشتند ولی از اضطراب کمتری برخوردار بودند.همچنین رابطه معکوس بین جرأت­ورزی و میزان اضطراب دانش­آموز وجود داشت.